Na początku 2017 r. polski rząd przedstawił projekt daleko idącej nowelizacji ustawy o udzieleniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zaproponował m.in. wprowadzenie tzw. trybu granicznego rozpatrywania wniosków o ochronę międzynarodową (zwanego też procedurą graniczną). Proponowane zmiany uzasadnił potrzebą dalszej harmonizacji prawa krajowego z prawem Unii Europejskiej oraz wykonywania obowiązku dotyczącego utrzymania porządku publicznego i ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego. W opinii rządu tryb graniczny ma przeciwdziałać nadużywaniu procedury uchodźczej przez cudzoziemców. W naszej ocenie jego wprowadzenie nie rozwiąże wszystkich słabości polskiego systemu azylowego. Stworzy za to kolejne problemy.

Ruch bezwizowy pomiędzy państwami obszaru Schengen a Ukrainą został wprowadzony 11 czerwca 2017 r. Od tego czasu obywatele Ukrainy mogą podróżować do krajów UE (z wyjątkiem Wielkiej Brytanii i Irlandii) oraz do Islandii, Liechtensteinu, Norwegii i Szwajcarii bez konieczności posiadania wizy. Ruch bezwizowy ma ograniczenia: Ukraińcy muszą przestrzegać „zasady 90 dni” (pobyt w strefie Schengen nie więcej niż 90 dni w ciągu 180 dni), a także nie mogą pracować bez wizy. Tylko w Polsce obywatele Ukrainy mają prawo do pracy bez wizy w przypadku posiadania paszportu biometrycznego (ale konieczne jest posiadanie dokumentu uprawniającego do legalnej pracy).

Wywiad z Sedef Dearing, Regionalną Koordynatorką ds. Jedwabnego Szlaku International Centre for Migration Policy Development

Donald Trump, zgodnie ze swoim hasłem wyborczym, zamierza przywrócić Ameryce wielkość. Nowa administracja zamierza osiągnąć ten cel m.in. poprzez sprawowanie lepszej kontroli nad granicami, co oznacza, ogłaszaną przed wyborami, budowę muru na całej długości granicyz Meksykiem. Zaraz po Meksykanach prezydent niechętnie widzi w kraju także, a może zwłaszcza, muzułmanów. Według niego część z nich to potencjalni terroryści, przed którymi należy zamknąć granice.

Wraz ze wzrostem napływu osób poszukujących ochrony międzynarodowej w Europie temat uchodźców zdominował dyskurs medialny. Mające miejsce każdego dnia próby dotarcia migrantów do brzegów Włoch czy Grecji i towarzyszące im dramaty szybko trafiały na czołówki serwisów informacyjnych. Z jednej strony w przekazach medialnych wskazywano decydentów politycznych jako odpowiedzialnych za to, co działo się na południu Europy i piętnowano ich za brak odpowiedniej reakcji. Z drugiej strony obecność uchodźców w krajach członkowskich była ukazywana z perspektywy bezpieczeństwa. Wraz z kolejnymi doniesieniami o wykroczeniach i przestępstwach dokonanych przez imigrantów, uchodźcy byli wskazywani jako zagrożenie dla bezpieczeństwa i porządku publicznego. Komentarzom odnośnie do sytuacji związanej z tzw. kryzysem uchodźczym towarzyszyły relacje na temat ludzkich dramatów, protestów społecznych oraz bezradności polityków.

Przymusowe, dobrowolne, cyrkulacyjne, osiedleńcze, niepełne, długo-i krótkookresowe, zarobkowe, polityczne, edukacyjne czy wreszcie - ostatnie, to tylko niektóre z określeń przypisywanych procesom migracyjnym dotyczącym Polski i Polaków w ciągu minionego ćwierćwiecza. Wspólnym mianownikiem dla rozumienia tej różnorodności jest złożoność i wielość procesów transformacyjnych, jakie w tym czasie następowały. Próbę przybliżenia różnych aspektów polskiej transformacji, czy - raczej - polskich transformacji podjęli autorzy książki „Transformacje. Przewodnik po zmianach społeczno-ekonomicznych w Polsce”. Publikacja została przygotowana na okoliczność jubileuszu 50 lat pracy naukowej prof. Marka Okólskiego, a promocji towarzyszyła debata z udziałem prof. Grzegorza Gorzelaka, dr. hab. Pawła Kaczmarczyka, prof. Ireny Kotowskiej, prof. Andrzeja Rycharda, prof. Jerzego Wilkina oraz prof. Dariusza Stoli.

72 proc. uprawnionych do głosowania w Wielkiej Brytanii wzięło udział w czerwcowym referendum w sprawie Brexit, czyli wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej (UE). Głosy za i przeciw rozłożyły się niemal po połowie - 52 proc. wobec 48 proc. - a więc z niewielką przewagą tych, którzy uznali, że lepiej będzie dla ich kraju, jeśli odłączy się od Unii Europejskiej. Jak na wyniki referendum zareagowali Polacy, najliczniejsza obecnie społeczność imigrancka w Wielkiej Brytanii?

18 marca 2016 r. Unia Europejska podpisała porozumienie z Turcją, które ma pomóc Brukseli poradzić sobie z tzw. kryzysem migracyjnym. UE przyparta do muru poszła na ustępstwa, o które Ankara od lat bezskutecznie zabiegała. Chcąc rozwiązać problem uchodźców poza granicami Schengen, Unia ma rozszczelnić je dla Turków, m.in. poprzez zniesienie wobec nich obowiązku posiadania wiz krótkoterminowych.