Do 2035 r. liczba ludności Polski zmniejszy się o ponad 2 mln, a do 2050 r. - o kolejne 4 miliony. Udział osób w wieku poprodukcyjnym zwiększy się do tego stopnia, że staniemy się jednym z najstarszych społeczeństw w Europie, co nie pozostanie bez konsekwencji dla systemów emerytalnych. Takie alarmujące prognozy demograficzne dla Polski zostały przedstawione podczas II Kongresu Demograficznego, który odbył się w dniach 22-23 marca br. w Warszawie. Na szczęście, demografowie nie ograniczyli się tylko do przedstawienia czarnych prognoz, lecz debatowali również nad konkretnymi zaleceniami mającymi na celu zapobieżenie demograficznej katastrofie, zawartymi w dokumencie przygotowanym przez Rządową Radę Ludnościową pt. „Założenia polityki ludnościowej Polski 2012”.

Pokaźna część dokumentu liczącego aż 355 stron dotyczy polityki migracyjnej Polski, jako że określenie jej kierunków i zasad zostało uznane za jeden z czterech głównych celów polityki ludnościowej. Co ciekawe, jako dwa pierwsze priorytety w zakresie tego celu zostały wskazane: utrzymywanie więzi z Polakami za granicą i traktowanie ich jako istotnego składnika polskiego potencjału ludnościowego, jak też monitorowanie emigracji zarobkowej, wspieranie emigrantów zarobkowych oraz migrantów powrotnych. Dopiero w dalszej kolejności wymieniono potrzebę kompleksowej polityki imigracyjnej, wspierania migracji edukacyjnych oraz podnoszenie stanu wiedzy Polaków o procesach migracyjnych. „Założenia…” zostały wzbogacone o wykaz instytucji odpowiedzialnych za realizację przedsięwzięć i potencjalne źródła ich finansowania.

Miejmy nadzieję, że dokument będzie podstawą do realnych działań rządu, nie zaś - jak jego poprzednia wersja sprzed kilku lat - pozostanie jedynie zbiorem pobożnych życzeń demografów.              

RS