1 maja 2014 r. minęło dziesięć lat od momentu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Wydarzenie to zmieniło bardzo wiele w krajobrazie społeczno-ekonomicznym współczesnej Polski - poczynając od konieczności dostosowania polskiego prawodawstwa do wymogów acquis communitaire, a na napływie środków finansowych do Polski kończąc. Jednym z najistotniejszych wymiarów obecności naszego kraju w zjednoczonej Europie okazał się jednak ten związany z mobilnością. Polacy nad wyraz masowo skorzystali z jednej z fundamentalnych swobód w Unii Europejskiej, jaką jest swoboda mobilności, osiedlania się i podejmowania pracy poza granicami kraju pochodzenia. Jeszcze przed 1 maja 2004 r. skala wyjazdów zagranicznych zaczęła się zwiększać, w okresie najbardziej masowego odpływu liczba osób przebywających poza granicami Polski była szacowana na ok. 2,3 mln osób, co stawiało nas wśród najbardziej „mobilnych” nacji w Unii Europejskiej. Dziś, po dziesięciu latach od momentu akcesji, warto zadać sobie pytania o przebieg i charakter samego procesu migracyjnego, ale także o to, jaki był i jest jego wpływ na różne sfery życia Polaków. I taki był właśnie cel konferencji, która została zorganizowana przez Ośrodek Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego w partnerstwie z Narodowym Bankiem Polskim oraz Polskim Instytutem Spraw Międzynarodowych.

Niniejszy Dodatek do „Biuletynu Migracyjnego” jest podsumowaniem tego wydarzenia i jednocześnie próbą refleksji nad „dekadą mobilności”. Program konferencji: www.migracje.uw.edu.pl.

Paweł Kaczmarczyk, Ośrodek Badań nad Migracjami UW