Od momentu, gdy w grudniu dwa lata temu organizację mundialu w 2022 r. przyznano pierwszemu krajowi arabskiemu - małemu Katarowi - międzynarodowe organizacje działające na rzecz praw człowieka zaczęły wywierać nacisk na Katarczyków, by poprawili warunki pracy imigrantów w swoim państwie. Wśród niespełna 2 mln ludzi, którzy zamieszkują Katar, ponad 90 proc. stanowią cudzoziemcy. To m.in. ponadmilionowa armia przybyszów z Azji Południowej i Południowo-Wschodniej (m.in. z Indii, Bangladeszu, Pakistanu, Nepalu i Filipin) ma w ciągu 10 lat wybudować dziewięć klimatyzowanych stadionów olimpijskich, nowe lotnisko, najdłuższy most na świecie (do Bahrajnu) oraz nową sieć hotelową i drogową. By sprostać temu gigantycznemu wyzwaniu, Katar będzie musiał jeszcze bardziej powiększyć swoją bazę pracowników zagranicznych. Warunki ich pracy bardzo często urągają wszelkim standardom. Zaleganie z wypłatami, niezgodne z prawem obniżki płac, nieprzestrzeganie przepisów BHP, przeludnione obozy pracownicze bez odpowiedniej infrastruktury sanitarnej to proza życia taniej siły roboczej z importu. Tylko w 2010 r. ambasady Nepalu i Indii w Katarze odnotowały odpowiednio prawie 200 i 100 zgonów swoich obywateli z powodu wypadków przy pracy.

Makieta jednego ze stadionów w Katarze.
Fot. Qatar 2022 World Cup Bid Committee.

Nieprzestrzeganie międzynarodowych standardów prawa pracy było jednym z głównych powodów, dla których Międzynarodowy Komitet Olimpijski odrzucił w zeszłym miesiącu podanie Kataru o organizację Olimpiady w 2020 r. Istotną rolę w międzynarodowym lobbingu na rzecz praw pracowniczych w Katarze odgrywa Międzynarodowa Konfederacja Związków Zawodowych (ITUC) zrzeszająca prawie 175 mln członków ze 153 krajów. Konfederacja zagroziła Katarowi bojkotem mundialu w 2022 r., jeśli szejkowie nie poprawią warunków pracy zagranicznej siły roboczej. Konfederacja naciska też na FIFA, by ta uczyniła przestrzeganie praw pracowniczych jednym z kryteriów przyznawania przyszłych tytułów organizatora mistrzostw świata w piłce nożnej. Silnego wsparcia kampanii ITUC udzieliła międzynarodowa organizacja praw człowieka Human Rights Watch (HRW), która opublikowała prawie 150-stronicowy raport na temat warunków pracy w Katarze. Można w nim przeczytać m.in., iż szeroko rozpowszechniona eksploatacja pracowników w katarskim sektorze budowlanym jest wynikiem braku regulacji ograniczających zakres kontroli pracodawców nad pracownikami oraz braku prawa zezwalającego na zrzeszanie się pracowników i tworzenie związków zawodowych. W raporcie HRW, podobnie jak we wcześniejszych analizach ITUC, warunki pracy Azjatów w Katarze określono wręcz jako nowoczesną formę niewolnictwa.        

KP